سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

شهادت امام جواد علیه‌السلام

شاعر : علیرضا خاکساری
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : غزل

رسیده جـان به لب اطهـرت؛ اَبَالهادی            نشـسته پیک اجل در بَـرَت؛ اَبَالهادی!

دوباره قصۀ زهر و دوبـاره نامـردی            کـبـود شد هـمۀ پـیـکـرت؛ اَبَـالهـادی!


لباس شمر به تَن کرد و منع آبت کرد            چه کرد با دل تو هـمسرت؛ اَبَالهادی!

شبـیه فـاطمه دستی گرفته ای به کـمر            مگر خدای نکرده پَرَت ...؛ ابالهادی!

میان حجرۀ در بسته دست و پا زدی و            بـریـده شـد نـفـس آخـرت؛ اَبَالـهـادی!

اگر چه زهر به آتش کشیده جسمت را            ولی بـریـده نشد حـنجـرت؛ اَبَالهـادی

دگر به زیر سُـم اسب های تازه نَـفَـس            نـدیـد جـسم تو را دخـتـرت؛ اَبَالهادی!

اگر چه دور و برت خیره سر فراوان بود            ولی نـظاره نشد خـواهـرت؛ اَبَالهادی

چه خوب شد که در آن همهمه کسی نرسید            برای غـارت انـگـشـتـرت؛ اَبَالـهـادی

نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت های معتبر حذف گردید؛ لازم به ذکر است داستان هایی خنده، رقص و هلهله کردن اُم فضل و دیگر کنیزان در هیچ مقتل معتبری نیامده و تحریفی است؛ اتفاقاً در روایات معتبر کتب عيون المعجزات ص ۱۲۹، اثبات الوصیه ص ۲۱۹، دلائل الأمامیه ص ۳۹۵، بحار الانوار ج ۵۰ ص ۱۶؛ جلاءالعیون ص ۹۶۷، منتهی الآمال ص ۱۸۰۴، مقتل معصومین ج ۳ ص ۴۷۹ و ... اشاره بر گریه کردن اُم الفضل ملعونه بعد از مسموم کردن امام جواد عليه‌السلام شده است، لازم به ذکر است داستان هایی همچون موضوع به پشت بام بردن بدن مطهر امام جواد علیه السلام  ، و .... انداختن بدن مطهر از پشت بام به زمین و سه روز ماندن بدن مطهر امام علیه السلام در زیر آفتاب در هیچ مقتل معتبری نیامده و تحریفی است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



مـدام هـلهـلـه شد تا صـدای تو نـرسـد            صدای خـستۀ بی جوهـرت؛ اَبَالهادی!



کـنـیـزها بدنت را کِـشان کِشان بردند            گرفـتـه بر لـبـۀ در سَـرَت؛ اَبَالهـادی!



سـه روز بـر تَن تو آفـتـاب می تـابـیـد            ولی بـریـده نشد حـنجـرت؛ اَبَالهـادی!